Nobelli 56 Yazardan Gazze'ye Destek

56 Nobel ödüllü yazar ve bilim adamı ile 202 Avrupa Parlamentosu üyesi Gazze'ye destek bildirisine imza attı.

İmza verenler arasında Fransa eski Başbakanı Michel Rocard, Yeşiller lideri Daniel Cohn-Bendit ve Noam Chomsky gibi isimlerin yer aldığı 56 Nobel ödüllü yazar ve bilim adamı ile 202 Avrupa Parlamentosu üyesi Fransız medya organlarında yayınlanan "Gazze'nin kapılarını açın!" başlıklı bildiride İsrail'in Gazze'ye uyguladığı kuşatmaya son verilmesi istendi.

Bildiride İsrail'in yalnızca 30-40 çeşit ürünün Gazze'ye girmesine müsaade ettiği çay, buğday, kibrit, ayakkabı, bardak gibi temel ihtiyaç malzemelerin girişinin 2007 yılından bu yana yasak olduğu hatırlatıldı. Dışarıyla tek bağlantının yer altı tünelleri olduğu şehirde bir buçuk milyon Filistinli'nin dünyadan kopuk yaşadığı ifade edildi. Bildiride ayrıca Filistinlilerin roket saldırılarına son vermesi ve İsrail askeri Şalit'i serbest bırakması istenirken İsrail'in hapis tuttuğu 10 bin kişiyi özgürlüğüne kavuşturması dile getirildi.

İmzalayanlar :

56 Nobel ödülü sahibi

Mgr Carlos Belo, le dalaï-lama, Shirin Ebadi, John Hume, Mairead Maguire, Adolfo Pérez Esquivel, Mgr Desmond Tutu, Cora Weiss (représentante des Nations unies, le Bureau international de la paix), Betty Williams, Jody Williams, Peter Agre, Paul Berg, Thomas Cech, Elias Corey, Robert Curl, Johann Deisenhofer, Manfred Eigen, Richard Ernst, John Fenn, Herbert Hauptman, Alan Heeger, Dudley Herschbach, Roald Hoffmann, Robert Huber, sir Harold Kroto, Yuan T. Lee, William Lipscomb, Jens Skou, Baruj Benacerraf, Günter Blobel, Arvid Carlsson, Christian de Duve, Martin Evans, Edmond Fischer, Roger Guillemin, Louis Ignarro, Erwin Neher, Marshall Nirenberg, Paul Nurse, Richard Roberts, E. Donnall Thomas, Torsten Wiesel, Zhores Alferov, Albert Fert, Donald Glaser, John Hall, Brian Josephson, Tony Leggett, Jack Steinberger, Gerardus 't Hooft, Daniel Tsui, Martinus Veltman,Dario Fo, Elfriede Jelinek, Wole Soyinka, James Mirrlees.

202 Avrupa milletvekili

Fransa : Kader Arif, Catherine Boursier, Françoise Castex, Madeleine Jouye de Grandmaison, Harlem Désir, Hélène Flautre, Nicole Fontaine (ex-présidente du Parlement européen), Jean-Paul Gauzès, Marie Anne Isler Béguin, Anne Laperrouze, Alain Lipietz, général Philippe Morillon, Élisabeth Morin, Gérard Onesta (vice-président du Parlement), Béatrice Patrie, Martine Roure, Tokia Saïfi, Margie Sudre, Bernadette Vergnaud, Francis Wurtz.

Almanya : Alexander Alvaro, Angelika Beer, Hildrud Breyer, André Brie, Daniel Cohn-Bendit, Michael Cramer, Évelyne Gebhardt, Rebecca Harms, Milan Horacek, Gisela Kallenbach, Jo Leinen, Helmut Markov, Cem Özdemir, Tobias Pflüger, Horst Posdorf, Heide Rühle, Frithjof Schmidt, Feleknas Uca, Sahra Wagenknecht, Gabriele Zimmer.

İngiltere : Christopher Beazley, John Bowis, Sharon Bowles, Chris Davies, Bairbre de Brùn, Andrew Duff, Jill Evans, Sajjad Karim, Jean Lambert, Caroline Lucas, Elizabeth Lynne, David Martin, Linda McAvan, Malcolm Harbour, Claude Moraes, Bill Newton Dunn, John Purvis, Alyn Smith, Diana Wallis (vice-présidente du Parlement)

Belçika : Ivo Belet, Frieda Brepoels, Philippe Busquin, Giovanna Corda, Jean-Luc Dehaene, Véronique de Keyser (chef de mission d'observation de l'Union européenne pour les élections législatives de Palestine, vice-présidente du groupe de travail sur le Moyen-Orient), Gérard Deprez, Mia de Vits (quaestor), Saïd El Khadraoui, Mathieu Grosch, Alain Hutchinson, Pierre Jonckheer, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Bart Staes, Dirk Sterckx, Johan Van Hecke, Anne Van Lancker.

İspanya : Maria Badia i Cutchet, Barbara Dührkop Dührkop, Josep Borrell Fontelles, Juan Fraile Cantón, Vicente Miguel Garces Ramon, Martî Grau i Segu, Ignasi Guardans Cambo, David Hammerstein, Mikel Irujo Amezaga, Miguel Angel Martînez Martînez (vice-président du Parlement), Emilio Menendez del Valle, Willy Meyer Pleite, Raül Romeva i Rueda.

Irlanda : Liam Aylward, Colm Burke, Brian Crowley, Proinsias de Rossa, Avril Doyle, Marian Harkin, Jim Higgins, Mary Lou McDonald, Mairead McGuinness, Gay Mitchell, Sean O Neachtain, Eoin Ryan, Kathy Sinnott.

İtalya : Vittorio Agnoletto, Giuletto Chiesa, Fabio Ciani, Luigi Cocilovo (vice-président du Parlement), Monica Frassoni, Donata Gottardi, Umberto Guidoni (astronaute), Sepp Kusstatscher, Luisa Morgantini (vice-présidente du Parlement), Pasqualina Napoletano, Vittorio Prodi.

İsveç : Jan Andersson, Göran Färm, Hélène Goudin, Anna Hedh, Jens Holm, Maria Robsahm, Carl Schlyter, Inger Segelström, Eva-Britt Svensson, Åsa Westlund, Anders Wijkman.

Hollanda : Emine Bozkurt, Dorette Corbey, Jan Cremers, Elly de Groen, Lily Jacobs, Joost Lagendijk, Kartika Tamara Liotard, Jules Maaten, Erik Meijer, Jan Marinus Wiersma.

Litvanya : Laima Liucija Andrikiene, Arunas Degutis, Jolanta Dickute, Gintaras Didziokas, Eugenijus Gentvilas, Vytautas Landsbergis, Eugenijus Maldeikis, Justas Vincas Paleckis, Aloyzas Sakalas.

Çek Cumhuriyeti : Richard Falbr, Vera Flasarova, Jaromir Kohlicek, Jiri Mastalka, Miloslav Ransdorf, Vladimir Remek, Daniel Stroz, Tomas Zatloukal, Jaroslav Zverina.

Portekiz : Maria da Assunçao Esteves, Edite Estrela, Armando França, Ana Maria Gomes, Ilda Figueiredo, Jamila Madeira, Miguel Portas.

Yunanistan : Costas Botopoulos, Giorgios Dimitrakopoulos, Dimitris Papadimoulis, Antonios Trakatellis, Nikolaos Vakalis, Ioannis Varvitsiotis, Yasmina Khadra, Franca Rame, Noam Chomsky, Martin Gray, David Grossman, Amos Oz, Michel Rocard.

siyonizm...

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Siyonizm, Filistin'de Yahudiler için yeniden bir vatan kurulmasına destek veren uluslararası Yahudi siyasi hareketi. Söz konusu alan, Tevrat'ta bahsi geçen ve İsrail Diyarı (İbranice: Eretz Yisra'el) adı verilen topraklardır. İsrail'in kurulmasından bu yana, Siyonist hareket de şekil değiştirerek öncelikle Modern İsrail devletinin desteklenmesi amacı ile varlığını sürdürmektedir. ^[1]

Siyonizm esas olarak Yahudi ulusu kavramının M.Ö. 1200 ile İkinci Tapınak döneminin sonları (M.S. 70 yılına kadar) arasında ilk olarak geliştiği İsrail Diyarı ile Yahudileri ilişkilendiren tarihi bağlar ve dini gelenekler kavramına dayanmaktadır. ^{[2] [3]}Büyük ölçüde Avrupa Yahudilerinin kıtanın dört bir yanında yükselen antisemitizme verdiği bir tepki şeklinde başlayan çağımızdaki hareketin kurucuları çoğunlukla laik Yahudilerden oluşmaktadır.^[4] Siyonizm, modern milliyetçilik görüngüsünün bir koludur.^[5] Başlangıçta, asimilasyona ve Yahudilerin Avrupa'daki durumuna karşı alternatif tepkiler sunan çok sayıdaki Yahudi siyasi hareketinden biri olan Siyonizm, hızla büyümüş, Holokost'un (Yahudi Soykırımı) ardından da Yahudi siyasi hareketleri arasında hakim güç halini almıştır.

Siyasi hareket, Avusturya-Macar gazeteci Theodor Herzl tarafından, Der Judenstaat (Yahudi Devleti) adlı eserinin yayımlanmasının ardından, 19. yüzyılın sonlarında resmen kurulmuştur.^[6] "İsrail Diyarı"na Yahudi göçünü teşvik etmeyi amaçlayan hareket, sonunda Yahudiler için bir anavatan olarak İsrail'i kurma hedefine 1948 yılında ulaşmıştır. Savunucuları, Siyonizmin amacını Yahudi ulusu için kendi kaderini tayin olarak görmektedir.^[7] İsrail'de yaşayan Yahudilerin dünya üzerindeki Yahudiler içindeki payı hareketin hayata geçirilmesinden bu yana sürekli olarak artmıştır. Bugün, dünyadaki Yahudilerin yaklaşık yüzde 40'ı İsrail'de yaşamaktadır. Amerika Birleşik Devletleri'nde de benzer sayıda Yahudi yaşamaktadır (bakınız Amerikan Yahudileri), ancak bu rakamın İsrail'e oranla azalmaya devam etmesi beklenmektedir.